1990’lı yılların ikinci yarsında “siyaset meydanı” çok popülerdi. Gece yarılarına kadar oturulur izlenirdi. Biz pek izleyemezdik çünkü ertesi gün ya işe gidilecek ya da nöbete…
Hal böyle olunca tartışmanın bir yerinde biz eşimle yatmaya giderdik ancak televizyon kapanmazdı, o zaman torun bakmak üzere bizimle oturan annem devam ederdi izlemeye. Sabah programa ilişkin değerlendirmelerde bulunurdu Annem…
-Keşke izleseydiniz, çok güzel konuştular…
-Ne dediler?
-Ben ne bilim ne dediler, güzel konuştular işte!
***
Geçen hafta Fransız Kültür Merkezinde Prof. Jean-Paul Burdy’nin konuşmacı olduğu ve Prof. Dr Tayfun Özkaya’nın sunum ve moderasyonunu yaptığı “Arı varsa hayat var!” adlı konferansa gittik eşimle… Simültane çeviri de yapılan sunum oldukça güzel ve doyurucu idi.
-Keşke izleseydiniz, çok güzel konuştular…
-Ne dediler?
-Ben ne bilim ne dediler, güzel konuştular işte!
Diyerek kestirmeden cevap versem daha kolay olacak, çünkü oldukça kapsamlı bir sunumdu ve inanın bir yazıda anlatılacak gibi değil. Ancak dilimin döndüğünce, aklımda kaldığı kadarıyla anlatmaya çalışayım.
Arıların dünya ve insanlar açısından ne kadar önemli olduğundan…
Arıların tarımı yapılan gıda ürünlerinin yüzde doksanını polenleyerek soframıza gelen her gıda da emekleri olduğundan…
Son otuz yılda polenleştirici böceklerin yüzde yetmiş beşinin yok olduğundan… Eskiden gece araba yolculuğu yaptığımızda aracın ön camı sinek ölüleri ile kaplanırdı diyerek örneklendirdiler…
Polenleştirici böceklerin yok olmasından kaynaklı olarak bal arısının öneminin kat be kat artığından…
Ancak bal arılarının da bir krizle karşı karşıya olduğundan…
Yoğun pestisit kullanımı, mono kültür tarım, kuraklık ve arı hastalıklarının artmasından kaynaklı bal arılarının yaşam döngüsünün kırılma noktasına geldiğinden…
Bahsettiler…
***
Çözüm?
Çözüm küresel iklim krizi başta olmak üzere, pestisit kullanımı ile ilgili duyarlılık oluşturmak gerektiğini ve büyük kampanyalar yaparak bu konuda acil duyarlılık oluşturmak gerektiğini…
Ancak bu duyarlılık oluşturma görevinin sadece arıcıların üzerinde kalmaması gerektiğinden, arıcıların sayı ve etki bakımından yetersiz kalacağından…
Bahsettiler…
İlave olarak aklımda kalan bir iki bilgi daha vererek yazıyı sonlandırayım. Malum uzun yazı okunmuyor.
Küreselleşen dünyada, arılarında küreselleştiğini ve üç yüz yılda nasıl dünyaya yayıldıklarını…
1750’lerde ilk defa bal arısı ile tanışan Kızılderililerin, bal arılarına “Beyaz adamın sineği…” dediklerinden tutunda, daha aklıma gelmeyen birçok konu konuşuldu.
Ancak salonun yarısından fazlası boştu ve arıcı sayısı 4-5 civarındaydı. Biz her iki konuşmacıya krem balımızdan birer kavanoz hediye ederek teşekkür ettik kendilerine… (reklam-gülücük)
Sağlıcakla…
Zeynel Abidin Kaplan
Arıcı – Tahlilci
