Vüs’at Orhan Bener, 1922’de Samsun’da doğdu. İlkokulu Erzincan’da, ortaokulu Sivas’ta okudu; Bursa Işıklar Askeri Lisesi ve Harp Okulu’ndan sonra 1953’e kadar orduda görev yaptı.
1957’de Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Kamu kuruluşlarında çalıştı; 1992’de emekli oldu.
1950’de New York Herald Tribune gazetesi ile Yeni İstanbul gazetesinin ortaklaşa düzenledikleri öykü yarışmasına katıldı; “Dost” adlı öyküsüyle dikkat çekti.
Seçilmiş Hikâyeler, Varlık, Yeditepe dergilerinde yayımladığı öykülerle tanındı.
Öykülerinden “Dost” Fransızcaya, “Batak” Almancaya, “İlki” İngilizceye çevrildi.
Hakkında, Vüs’at O. Bener: “Bir Tuhaf Yalvaç” (Norgunk, 2004) adlı bir kitap yayımlandı.
31 Mayıs 2005 tarihinde hayata veda etti.
Vüsat O. Bener’in Eserleri
Öykü:
- Dost (1952)
- Yaşamasız (1957)
- Siyah-Beyaz (1993)
- Mızıkalı Yürüyüş (1997)
- Kara Tren (1998)
- Kapan (2001)
Oyun:
- Ihlamur Ağacı (1962)
- İpin Ucu (1980)
Roman:
- Buzul Çağının Virüsü (1984)
- Bay Muannit Sahtegi’nin Notları (1991)
Hakkında Yazılmış Kitap ve Metinler:
- Vüs’at O. Bener Kara Anlatı Yazarı (2000)- Semih Gümüş, Adam Yayıncılık
- Vüs’at O. Bener Bir Tuhaf Yalvaç (2004)- Ortaklaşa , Norgunk Yayıncılık
- Havva’ya Mektuplar Vüs’at O. Bener Anısına (2005)- Derleme, Norgunk Yayıncılık
- Bir Usta Bir Dünya: Vüs’at O. Bener (2006)- Ortaklaşa, Yapı Kredi Yayınları
- “Vüs’at O. Bener’de Kurmaca ve Otobiyografi Yazı Kurarır mı?”, Virgül (1999, sayı 16) – Orhan Koçak
- “Vüs’at O. Bener’in Öykülerinde ve Anlatılarında Ölüm”, Üçüncü Öyküler (2001, sayı 12) – Ahmet Tüzün
- “Bir Öykü Olarak Hayat: Vüs’at O. Bener Öykücülüğü”, Eşik Cini (2007, sayı 9) – Necip Tosun
Ödülleri:
- Ihlamur Ağacı ile 1963 Türk Dil Kurumu Tiyatro Armağanı
- İpin Ucu oyunuyla 1980 Abdi İpekçi Armağanı (paylaştı)
- 2005 İstanbul Kitap Fuarı Onur Yazarı (Vefatı nedeniyle eşi Ayşe Bener tarafından kabul edildi.)
