Şair: Ozan, çok büyük bir düş gücü, hayal gücüne ve duygu dünyasına sahip kişidir..
Etrafına farklı bakabilen, kimsenin görmediğini görebilen, gönül güzü açık iç dünyası da dış alemi kadar geniş, olaylara duygularının gözünden aklının süzgecinden mantığının çerçevesinde bakarak dünyayı farklı yorumlama yeteneğine sahiptir..
Şiirsel akıcı kolay ve anlaşılır bir dille meramını anlatabilen kişidir.
Bu anlatımlarını sadece güfteleriyle sözlü olarak, yada zaman zaman bir saz eşliğinde anlatan kişidir.. Bu sazlar genellikle bir Anadolu halk sazı olan bağlama ailesi türlerindendir..
Anadolu’muz, Şairlerimiz ozanlarımız bakımından oldukça zengindir. Çok önemli ozanlar şairler çıkaran bu topraklarda yaşamış çok büyük ulu ozanlarımız şairlerimiz vardır..
Bulundukları bu coğrafyada, içinde yaşadıkları toplumun tüm sorunlarına değinmiş, halkın sevincini sevinç, kederini keder edinmişlerdir.. Aşk, sevgi, insanlık ve dinler tarihinden sözleri olan bu şair ve ozanlarımız, zaman zaman halkın yaşadığı ekonomik, sosyal, kültürel ,siyasal, sorunlara da değinmiş ve yaşadıkları dönemlerin idarecilerinin, siyasi erklerinin, muktedirlerinin de hedefinde yer almış, ve çoğu kez de bu muktedirlerin öfkelerine maruz kalarak çeşitli yöntemlerle acılar çektirilmiş, tutuklanmış, zindanlara atılmışlar, işkenceler edilmiş, hatta bir çoğu da öldürülmüşlerdir..
Şairler, ozanlar hayata farklı bakabilme özelliklerinden dolayı ait oldukları toplumların her anlamda gözleri kulakları ağızları dilleri olurlar. Olabilmelidirler..
Şair, toplumun duymadığını duymalı,
Göremediğini görmeli,
Söyleyemediğini söylemelidir.
Şairler, ozanlar her konuda sözü olan toplumun dertlerini dert edinen, sorunlarını sorun edinen, aşklarını duygularını dile getiren topluma öncü aydın kişilerdir. öyle olmalıdırlar.
