Vücut sanatının önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilen Marina Abramovic, kendini “sanatın büyükannesi” olarak tanımlayarak 1970’lerden günümüze uzanan bir sanat kariyerine sahiptir. Sırbistan’ın Belgrad şehrinde 1946 yılında doğan Abramovic, 29 yaşına kadar bu şehirde yaşamış ve Güzel Sanatlar Akademisi’nde eğitim almıştır.
Sanatını ifade aracı olarak kendi vücudunu kullanarak öne çıkan Abramovic, performanslarında genellikle tartışmalı unsurlara, sakatlamaya, uyuşturucu kullanımına, şiddete ve çıplaklığa dayalı öğeleri içermiştir. İlk dikkat çeken performansı olan “Ritim 10″da çeşitli bıçaklarla oynayarak çevresini saran Abramovic, bu performansında ritmik bir şekilde bıçağı parmaklarının arasındaki boşluklara saplamış ve izleyicilere şok edici bir deneyim sunmuştur.
Abramovic’in Ritim serisi, 1974 yılında çeşitli çalışmalarla devam etmiştir. Ritim 5’te kendi saç ve tırnak kırpıntılarını yanan bir kızıl yıldızın içine atan sanatçı, Ritim 2’de katatoni hastalarına verilen bir hapı kullanarak şiddetli tutukluk ve spazmlar yaşamıştır. Serinin en tehlikeli performansı olan Ritim 0’da ise Abramovic, çıplak bir şekilde izleyicilerin kendi bedeni üzerinde istedikleri nesneleri kullanmalarına izin vermiştir.
Ritim serisini tamamladıktan sonra Abramovic, Ulay lakaplı performans sanatçısıyla ilişki yaşamaya başlamıştır. İkili, bir elmanın iki yarısı gibi birbirlerini görmekte ve performanslarına bu metaforu entegre etmektedir. Ancak, ilişkileri 1988’de Çin Seddi üzerinde yaptıkları bir performansla son bulmuş, bu performansla birlikte Abramovic ve Ulay, Sevgililer adlı performanslarını ve ilişkilerini sona erdirmişlerdir.
Marina Abramovic’in sanat kariyeri ve öne çıkan performansları, sanat dünyasında önemli bir iz bırakmış ve eleştirmenlerin dikkatini çekmiştir.
